Όταν οι δηλώσεις της Louise Hay συναντούν το νερό του Masaru Emoto

snowflake

Από τη μία, η Louise Hay, εκφραστικότατη Αμερικάνα, ένθερμη υποστηρίκτρια της άποψης πως οι σκέψεις, οι λέξεις και οι εκφράσεις μας, δημιουργούν την πραγματικότητά μας.

Στη μέση εμείς, πχ οι ανυπόμονοι Έλληνες, με μία αδιόρατη τάση για κριτική και άρνηση,  που προσπαθούμε να καταλάβουμε πως ακριβώς πιάνουν οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις, αν πιάνουν και, αν πιάνουν, τότε γιατί δεν είμαστε ακόμα διακοπές στη Χαβάη; Τόσες φορές το έχουμε πει απ’ το πρωί.

Και από την άλλη ο Masaru Emoto, δίχως πολλά λόγια, ως επιστήμων και Ιάπων που είναι, έρχεται με το φωτογραφικό του υλικό να μας αποκαλύψει με τον πιο απλό τρόπο που θα μπορούσε να βρει άνθρωπος,  πως η σκέψη μας, επιδρά «πράγματι» στην ύλη και μπορεί να προκαλέσει απαράμιλλη ομορφιά ή άχαρη αποδιοργάνωση. Και έτσι, καθώς η σκέψη μας επιδρά στην ύλη, άρα επιδρά και στα πράγματα που η ύλη συνθέτει και άρα! συμμετέχει ενεργά στην πραγματικότητά μας.  Voila!

Τα διάσημα πλέον πειράματά του με τα μόρια του νερού και τη φωτογράφησή τους πριν και μετά από μια προσευχή, πριν το άκουσμα της λέξης αγάπη και μετά, έκαναν ξεκάθαρο τόσο στους δύσπιστους όλου του κόσμου, όσο και στην ακόμα πιο καχύποπτη επιστημονική κοινότητα, πως πρόκειται για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ! Τα πειράματα έγιναν ξανά και ξανά με τον ακούραστο και ταπεινό Masaru Emoto να επιδίδεται σ’ έναν ατέρμονο γύρο του κόσμου προσκεκλημένος είτε από απλούς πολίτες της κάθε χώρας της γης, είτε από διακεκριμένους επιστήμονες και τις κλειστές τους κοινότητες και ν’ αποδεικνύει ξανά και ξανά το αυτονόητο:

Είμαστε νερό που «μιλάει» κι επηρεάζεται από τα λόγια του και απ’ αυτά που ακούει.

Και λέμε «είμαστε» διότι το σώμα μας αποτελείται από νερό κατά τα ¾ τουλάχιστον της ολικής του ύλης. Κατά το υπόλοιπο 1/4 είμαστε ύλη που διαπερνά το προσωπικό μας ποτάμι, ασβέστιο, σίδηρος, μαγνήσιο…

Μετά από την κατανόηση αυτού του βασικού επιπέδου της πραγματικότητας, είναι εύκολο να καταλάβουμε τι μπορεί να κάνει στη ζωή μας μία στάση ευγνωμοσύνης! Τι μπορεί να κάνει ένα απλό «σ’ευχαριστώ!»  είτε το πούμε στους εαυτούς μας είτε στον υπάλληλο του super market.  Και σίγουρα μπορούμε να παραδεχτούμε τι αποδιοργάνωση μπορεί να φέρει ένα δελτίο ειδήσεων, γεμάτο φράσεις και γεγονότα καταστροφολογίας.

Κι έτσι εκφραστικοί όπως η Louise και ακούραστοι όπως ο Masaru, με περισσότερη πίστη προς τον εαυτό μας και τη δυναμική της σκέψης μας, παίρνουμε μια βαθειά ανάσα και ευχαριστούμε το σώμα μας που μπορεί και αναπνέει και σήμερα, ευχαριστούμε τη Γη για τον αέρα που μας προμηθεύει και μπορούμε να είμαστε σίγουροι πια, πως όπως υπάρχει πάντα οξυγόνο για μια ακόμα αναπνοή, θα υπάρχει πάντα λόγος για ένα ακόμα «ευχαριστώ» ό,τι κι αν συμβαίνει.

 

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα