Στη διεθνή της επιτυχία «Κάν’ το κι ας φοβάσαι», η Susan Jeffers γράφει: “Εφ’ όσον όλοι αισθάνονται φόβο όταν αντιμετωπίζουν κάτι νέο στη ζωή τους, αλλά είναι τόσοι πολλοί αυτοί που συνεχίζουν παρά το φόβο, συμπεραίνουμε πως το πρόβλημα δεν είναι ο φόβος».
Πίστευε πως η ουσία του θέματος δεν βρίσκεται στο φόβο, αλλά στο πώς τον αντιμετωπίζουμε. Μπορούμε να τον προσεγγίσουμε από τη σκοπιά της ισχύος ή από τη σκοπιά της αδυναμίας. Καθαυτό το γεγονός ότι αισθανόμαστε φόβο, είναι ασήμαντο.
Πόση δύναμη δίνετε στους φόβους σας;
Όταν σας έρχεται μια φοβική σκέψη, στην πραγματικότητα προσπαθεί να σας προστατέψει. Όταν αισθάνεστε φόβο για τη σωματική σας ακεραιότητα, εκκρίνεται στο σώμα σας αδρεναλίνη για να σας προστατέψει από τον κίνδυνο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον φόβο που γεννιέται στο νου σας.
Προτείνω, όταν εργάζεστε μπροστά στον καθρέφτη, να μιλάτε στον φόβο σας. Μπορείτε να του πείτε: «Ξέρω πως θέλεις να με προστατεύσεις. Εκτιμώ το ότι θέλεις να με βοηθήσεις και σ’ ευχαριστώ». Συνειδητοποιήστε πως η φοβική σκέψη σας έρχεται για καλό.
Παρατηρώντας τους φόβους σας και αντιμετωπίζοντάς τους μπροστά στον καθρέφτη, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν είναι δικοί σας φόβοι.
Σκεφτείτε τους σαν εικόνες στον κινηματογράφο. Αυτό που βλέπετε είναι απλά μια προβολή, δεν υπάρχει στην πρσγματικότητα. Οι κινούμενες εικόνες δεν είναι παρά τα καρέ του φιλμ που εναλλάσσονται αστραπιαία. Το ίδιο γρήγορα έρχονται και παρέρχονται και οι φόβοι σας, εκτός κι αν εσείς οι ίδιοι τους κρατήσετε κοντά σας.
Ο φόβος δεν είναι παρά ένας νοητικός περιορισμός. Φοβάστε ότι μπορεί να αρρωστήσετε, ή να χάσετε την εργασία σας, ή να χάσετε κάποιον αγαπημένο, ή να σας χωρίσει ο σύντροφός σας. Έπειτα ο φόβος γίνεται μηχανισμός άμυνας.
Θα είχατε πολύ μεγαλύτερη δύναμη αν απλώς εργαζόσασταν μπροστά στον καθρέφτη σας και παύατε να αναδημιουργείτε διαρκώς φοβικές καταστάσεις στον νου σας.
Πιστεύω πως έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στην αγάπη και τον φόβο.
Φοβόμαστε να αλλάξουμε, αλλά φοβόμαστε και να μείνουμε ίδιοι. Φοβόμαστε το μέλλον, αλλά φοβόμαστε και να τολμήσουμε. Φοβόμαστε την οικειότητα, αλλά φοβόμαστε και τη μοναξιά. Φοβόμαστε να δείξουμε στους άλλους ποιοι πραγματικά είμαστε και τι χρειαζόμαστε, αλλά φοβόμαστε και να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν.
Ο νους μας, όμως, δεν μπορεί να φέρει δύο εκ διαμέτρου αντίθετες σκέψεις ταυτόχρονα και στο άλλο άκρο του φόβου βρίσκεται η αγάπη.
Η αγάπη είναι η θαυματουργός δύναμη που ψάχνουμε όλοι μας. Όταν αγαπάτε τον εαυτό σας, μπορείτε και να τον φροντίσετε.
Όποτε αισθάνεστε φόβο, υπενθυμίστε στον εαυτό σας πως αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπάτε και δεν εμπιστεύεστε τον εαυτό σας.
Συχνά, στη ρίζα των φόβων σας κρύβεται η πεποίθηση πως δεν είστε αρκετά καλοί.
Όταν όμως αγαπάτε και εγκρίνετε απόλυτα τον εαυτό σας, αρχίζετε να ξεπερνάτε τους φόβους σας.
Κάντε ό,τι μπορείτε για να ενδυναμώσετε την καρδιά το σώμα και το νου σας.
Στραφείτε στον καθρέφτη σας και στην εσωτερική σας δύναμη.
Απόσπασμα από το ββλίο της Louise Hay «Αλλαγή με Σύμμαχο τον Καθρέφτη» από τις εκδόσεις Ιβίσκος
