Ο ομοιοπαθητικός ιατρός Philippe Dransart, κάνει μια ιδιαίτερη προσέγγιση στην αιτία των ασθενειών και των παθήσεων. Στο βιβλίο του«Η Αρρώστια Προσπαθεί να με Γιατρέψει» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΑΙΩΡΑ, κάνει μια ειδική αναφορά για τις αιτίες των λοιμώξεων. Φυσικά, όταν γράφτηκε το βιβλίο, ο ίδιος δεν είχε ιδέα για τη σημερινή κατάσταση και ως εκ τούτου όσα περιγράφονται παρακάτω δεν μπορούν να συσχετιστούν με αυτή. Ωστόσο, βρήκαμε ενδιαφέρουσα την ανάλυσή του και την παραθέτουμε παρακάτω όπως αναφέρεται στο βιβλίο του.
Η λοίμωξη εκφράζει μια διαμάχη. Η ιατρική όταν αναφέρεται στις λοιμώξεις χρησιμοποιεί πολεμικό λεξιλόγιο.
Μιλάει για προσβολή από μικρόβια και για άμυνες του οργανισμού. Αυτή η εισβολή των μικροβίων, στην πραγματικότητα, εκφράζει την αίσθηση ότι το Εγώ έχει εμπλακεί σ’ένα συναίσθημα το οποίο δεν μπορεί να ελέγξει, γι’αυτό επιλέγει να το καταπολεμήσει ως «ξένο σώμα».
Όταν δεχόμαστε επίθεση από ένα μικρόβιο είναι σαν να μας παρενοχλεί ο έξω κόσμος. Γιατί είναι κάτι που δεν προέρχεται από εμάς, αλλά από έξω. Η ύπαρξη του μικροβίου είναι σαν να μας απαλλάσσει από την ευθύνη για την γένεση του συναισθήματος που μας παρενοχλεί. Λέμε ότι το «τάδε μικρόβιο είναι υπεύθυνο» για την ασθένεια. Αυτός είναι ένας τρόπος να πούμε στον εαυτό μας ότι δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι, αλλά αυτό και, διαμέσου αυτού, ο άλλος….
Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τη λοίμωξη ως μια μάχη, φαινομενικά σωματική, αλλά που στην ουσία της είναι συναισθηματική. Αυτή η μάχη, που λαμβάνει χώρα ανάμεσα σ’έναν εξωτερικό εισβολέα κι εμάς, ανάμεσα σ’ένα βακτηρίδιο και στις άμυνες του οργανισμού μας, κρύβει μια πιο πιο «εσωτερική» διαμάχη μεταξύ δύο στοιxείων της προσωπικότητάς μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε εξωτερικούς εχθρούς. Όμως οι εχθροί μπορούν να μπουν, να αναπτυχθούν και να εδραιωθούν, μόνο εφόσον έχουν συνεργούς. Οι εχθροί, τα μικρόβια, μπορούν πιο εύκολα να καταπολεμηθούν, όταν ξεσκεπάσουμε τους εσωτερικούς τους συνεργούς.
Άραγε, θα μπορούσε η προσέγγιση αυτή να έχει εφαρμογή σε συλλογική κλίμακα; Θα μπορούσε η σημερινή πανδημία να οφείλεται σε μια συλλογική εσωτερική διαμάχη της ανθρωπότητας; Στην αίσθηση ότι ο έξω κόσμος μας παρενοχλεί; Δεν το ξέρουμε αλλά σίγουρα αποτελεί τροφή για σκέψη.
