Οι άνθρωποι έχουν την ψευδαίσθηση ότι όσο πιο πλούσιος είσαι τόσο πιο πολύ αξίζεις. Η μητέρα μου έβλεπε ξεκάθαρα αυτό το ταξικό ψέμα και ήταν αποφασισμένη να μην αφήσει τις κόρες της να κρίνουν τον εαυτό τους ή οποιονδήποτε σύμφωνα με τον τραπεζικό λογαριασμό του.
Όταν ήμουν γύρω στα εννιά, ο πατέρας μου είχε έναν ευκατάστατο φίλο που κάθε Κυριακή πρωί τον έπαιρνε από το σπίτι για να πάνε μαζί στον ιππόδρομο με το αυτοκίνητό του.
Εμείς ζούσαμε σ’ένα μέτριο σπίτι σε κάποιο προάστιο, ενώ ο φίλος του πατέρα μου είχε μια Τζάγκουαρ με σοφέρ. Με θυμάμαι να χαζεύω αυτό το πανέμορφο αστραφτερό αυτοκίνητο που πηγαινοέφερνε τον πατέρα μου, την περίοδο που η δική μου οικογένεια δεν είχε κανένα μεταφορικό μέσο και ταξίδευε με το λεωφορείο, με τα πόδια ή με φίλους.
Τότε έκανα στη μητέρα μου μια αθώα ερώτηση: «Μαμά, εμείς έχουμε πολλά λεφτά;»
Η μητέρα μου χωρίς να τα χάσει, μ’έβαλε να καθίσω δίπλα της και μου απάντησε: «Εμείς είμαστε πάρα πολύ πλούσιοι, και αυτό είναι άσχετο από τα λεφτά.
Διαβάστε επίσης: Ο φόβος της έλλειψης των χρημάτων και πως μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε
Πλούσιος είναι ο άνθρωπος ο μορφωμένος, που μοιράζεται τα πράγματά του, που έχει δίψα για μάθηση, που τον ενδιαφέρει η τέχνη, που ξέρει ότι η αγάπη, η φιλία, τα χαρίσματα και τα ταλέντα είναι μοναδικά για τον καθένα.
Πλούσιος είναι αυτός που μελετάει και εξελίσσει τον χαρακτήρα του, έτσι ώστε να επιβιώνει αρμονικά στον κόσμο. Είναι αυτός που μαθαίνει να είναι χαρούμενος και ευτυχισμένος και δίνει νόημα στη ζωή του. Καμία σχέση δεν έχουν όλα αυτά με τα χρήματα. Μάλιστα, κάποιος με πολλά λεφτά μπορεί να μην τα έχει. Αν θέλεις να αποκτήσεις και λεφτά, τότε μπορείς να τα κερδίσεις».
Ποτέ δε θα ξεχάσω αυτόν τον παθιασμένο χείμαρρο λέξεων της μητέρας μου για τη διαφορά ανάμεσα στον πλούτο και στο χρήμα. Ούτε τον αντίκτυπο που είχε στην παιδική ψυχοσύνθεσή μου.
Στην σημερινή κοινωνία δίνουμε αξία, υπόληψη και εξουσία στο χρήμα. Καθώς περνούν τα χρόνια, παρατηρώ πολλούς πλούσιους και επιτυχημένους ανθρώπους να φυλάσσουν με νύχια και με δόντια τα λεφτουδάκια τους, νιώθοντας φόβο μην τα χάσουν. Έχω δει και το αντίθετο: ανθρώπους μικρότερης οικονομικής δύναμης που ζουν πλουσιοπάροχα, μοιράζονται γενναιόδωρα και βοηθούν τους άλλους.
Επίσης, ο στόχος μερικών είναι να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα· αυτό είναι το βασικό τους κίνητρο. Αν όντως δεν υπάρχει κανένας άλλος σκοπός γι’αυτούς και βρίσκουν νόημα μόνο στο χρήμα, τότε σύντομα θα νιώσουν κενοί και στερημένοι. Είναι άσκοπο να βασίζει κανείς την αξία και τον σκοπό της ζωής του στο χρήμα, αφού όλα τα υλικά αγαθά είναι προσωρινά.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Agapi Stassinopoulos «Καλημέρα Χαρά!» από τις εκδόσεις Διόπτρα
