Η νοερή απεικόνιση γίνεται απλά, αλλά απαιτείται να την κάνετε τακτικά, για να σας αποδώσει τα μέγιστα.
Αρχίστε με μια απλή δεξιότητα, που θα θέλατε να αποκτήσετε, όπως το να τρώτε αργά, το να ξυπνάτε νωρίς το πρωί ή το να απαντάτε ήρεμα σε κάποιον, που συνήθως σας εκνευρίζει.
Αν ξεκινήσετε με κάτι απλό, θα ενισχυθεί η ικανότητά σας στη νοερή απεικόνιση, προτού στραφείτε σε μεγαλύτερους και πιο σύνθετους στόχους. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι θέλετε να μάθετε να παίζετε κιθάρα.
Ακολουθήστε τα εξής βήματα:
1. Χαλαρώστε: Βρείτε ένα ήσυχο μέρος, όπου κανείς δεν θα σας ενοχλήσει, κλείστε τα μάτια σας, πάρτε τρεις βαθιές ανάσες και διώξτε όλη την ένταση.
2. Φανταστείτε τι θα κάνετε: Φανταστείτε την κιθάρα, το σχήμα της, τις χορδές και την ταστιέρα, μέχρι να σχηματίσετε μια σαφή εικόνα.
3. Βάλτε τον εαυτό σας στην εικόνα: Φανταστείτε ότι παίρνετε και κρατάτε την κιθάρα. Προσέξτε πώς κάθεστε με την κιθάρα και προσθέστε όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε.
4. Δράστε: Νιώστε την κιθάρα στα χέρια σας, νιώστε τις χορδές της και εστιάστε στον ήχο που βγάζει κάθε χορδή. Αρχίστε να παίζετε, όπως θα παίζατε, αν κάνατε μάθημα. Φανταστείτε τον εαυτό σας να παίζει διάφορα τραγούδια, χωρίς να σταματάει και χωρίς να χάνει ούτε νότα, σαν να ήσασταν σπεσιαλίστας του είδους. Όταν σταματήσετε να παίζετε, ανοίξτε τα μάτια σας.
Στη νοερή απεικόνιση, να χρησιμοποιείτε και τις πέντε αισθήσεις σας και να φαντάζεστε τις σκηνές με κάθε δυνατή λεπτομέρεια.
Για παράδειγμα, τι φορούσατε, με ποιον ήσασταν, πώς νιώθετε τώρα, τι ακούτε και τι μυρίζετε, πώς είναι το περιβάλλον γύρω σας.
Επιχειρήστε τη νοερή απεικόνιση νωρίς το πρωί ή πριν πέσετε για ύπνο το βράδυ. Φανταστείτε τα εμπόδια και τις αναποδιές, που θα συναντήσετε, και δείτε τον εαυτό σας να τα ξεπερνάει με επιτυχία.
Η αληθινή ιστορία του Τζιμ Κάρεϊ
Ο κωμικός Τζιμ Κάρεϊ πάντα πίστευε ότι θα είχε λαμπρό μέλλον, παρ’ όλο που μεγάλωσε στη φτώχεια και, για κάποιο διάστημα, η οικογένειά του έμεινε άστεγη σε ένα βανάκι.
Στην εφηβεία του, μετά το σχολείο, δούλευε κανονικό οκτάωρο ως επιστάτης. Όταν ο Κάρεϊ έκανε τα πρώτα του βήματα στο Χόλυγουντ δεν είχε καθόλου χρήματα, αλλά, σε μια τραγική επίδειξη νοερής απεικόνισης, υπέγραψε στον εαυτό του μια επιταγή 10.000.000 δολαρίων με προθεσμία 5 χρόνων. Στο απόκομμα έγραψε επίσης “Για παροχή υπηρεσιών”.
Χρόνια ολόκληρα κουβαλούσε αυτήν την επιταγή στο πορτοφόλι του. Ο Κάρεϊ την κοιτούσε κάθε μέρα και φανταζόταν ότι θα αποκτούσε αυτά τα χρήματα.
Σύντομα έγινε ένας από τους πιο ακροβοπληρωμένους ηθοποιούς στη βιομηχανία του θεάματος, με κασέ άνω των 20.000.000 δολαρίων για κάθε ταινία του.
“Τα λεφτά δεν είναι το παν, αλλά είναι καλύτερα να κλαις μέσα σε μια Mercedes, παρά πάνω σ΄ένα ποδήλατο”. Τζιμ Κάρεϊ
Απόσπασμα από το βιβλίο ” Η απάντηση” των Allan & Barbara Peace από τις εκδόσεις Ιβίσκος
