Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, τα όνειρα ήταν το επίκεντρο θρησκειών και αρχαίων πνευματιστικών πρακτικών, και αντιμετωπίζονταν ως ένα ξεχωριστό και ιερό κομμάτι του εαυτού μας. Όπως γράφει και ο Ρόμπερτ Μος στο The Secret History of Dreaming, «Ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους αλλά και στα βασιλικά ανάκτορα, σε ολόκληρη την ιστορία, τα όνειρα ήταν πάντοτε συνδεδεμένα με τους άλλους τρόπους ανάγνωσης των συμβολισμών της ζωής.
Στον αρχαίο κόσμο, τα όνειρα ήταν «μια νυχτερινή προβολή των θεών», που μπορεί να εμφανίζονταν με πολλές μορφές».
Σύμφωνα με πολλές παραδόσεις, ολόκληρη η ύπαρξή μας προέκυψε χάρη σε ένα όνειρο του Δημιουργού. «Μια από τις σπουδαίες εικόνες του ινδουισμού», όπως λέει ο ειδικός στη μυθολογία Τζόζεφ Κάμπελ, είναι αυτή του Βισνού που ονειρεύεται το σύμπαν… «Είμαστε όλοι μέρος του ονείρου του Βισνού… Βλέπουμε τον κόσμο να εμφανίζεται με τον Βισνού με τη μορφή ενός λωτού, που μεγαλώνει από τον ομφαλό του».
Όπως πολλές αρχαίες κοινωνίες, οι Αιγύπτιοι ακολουθούσαν την πρακτική της εγκοίμησης, κατά την οποία κάποιος κοιμόταν σε έναν ναό ή σε κάποιο άλλο ιερό μέρος με σκοπό να λάβει θεϊκή καθοδήγηση, σοφία, πρόβλεψη ή θεραπεία μέσω των ονείρων του.
Στην αρχαία Ελλάδα, οι προσκυνητές συνέρρεαν στους ναούς του Ασκληπιού, του θεού της ιατρικής, και, έπειτα από τελετουργικά εξαγνισμού και θυσίες, πήγαιναν για ύπνο στα πιο ιερά μέρη του ναού, με την ελπίδα ότι ο θεός θα τους έστελνε τα κατάλληλα θεραπευτικά όνειρα. Το πρωί, οι ιερείς θα ερμήνευαν τα όνειρα και θα τα μετέφραζαν σε συμβουλές για τη θεραπεία τους.
Η πρακτική της εγκοίμησης είναι εξίσου παλιά με τον ίδιο πολιτισμό και μπορούμε να την εντοπίσουμε σε σπηλαιογραφίες της Παλαιολιθικής εποχής στην Ευρώπη. «Φαίνεται», λέει η ερευνήτρια Κέλι Μπάλκλεϊ, «πως κάθε πολιτισμός και κάθε θρησκευτική παράδοση στον κόσμο – από τους θιβετιανούς μοναχούς ως τους ιθαγενείς Αμερικανούς, από τους Αυστραλούς Αβορίγινες ως τους Σούφι μουσουλμάνους – ανέπτυξαν τις δικές τους μεθόδους και τεχνικές». Η εγκοίμηση ήταν ευρέως διαδεδομένη στις δυναστείες Μινγκ και Τσινγκ στην Κίνα και στην αρχαία Ιαπωνία.
Σήμερα, για πρώτη φορά, τα επιστημονικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την αρχαία σοφία γύρω από τη σημασία των ονείρων.
Διαβάστε επίσης: Η αλλαγή θα έρθει όταν πάρεις τα κλειδιά της ζωής στα χέρια σου
Αυτές οι αυθαίρετες, συχνά αμφιλεγόμενες και παράλογες ιστορίες των ονείρων, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, μπορεί να περιλαμβάνουν ψήγματα αληθινών μυστηρίων – η καθημερινή αίσθηση του χρόνου χάνεται και αποκαλύπτονται παράθυρα για άλλους κόσμους.
Όπως έγραφε και ο Καρλ Γιουνγκ: «Ανακάλυψα ξανά και ξανά στη δουλειά μου ότι οι εικόνες και οι ιδέες που περιέχονται στα όνειρα δε μπορούν να εξηγηθούν μόνο μέσω της μνήμης. Εκφράζουν νέες σκέψεις που ακόμα δεν έχουν περάσει το κατώφλι της συνείδησης…. Κανείς δεν αμφιβάλλει για τη σημασία των συνειδητών εμπειριών μας.
Γιατί, λοιπόν, να αμφισβητούμε τη σημασία των ασυνείδητων συμβάντων;
Ανήκουν και αυτά στην ανθρώπινη ζωή και είναι μερικές φορές πιο αληθινά κομμάτια της από κάθε άλλο γεγονός της ημέρας…
Οι σπουδαίες καινοτομίες δεν ήρθαν ποτέ από τον ουρανό. Έρχονται από χαμηλά. Ακριβώς όπως τα δέντρα δεν φυτρώνουν ποτέ ανάποδα από τον ουρανό, αλλά ξεκινούν από τη γη, οι σπόροι τους, ωστόσο, έχουν πέσει από ψηλά».
Απόσπασμα από το βιβλίο της Arianna Huffington «Η Επανάσταση του Ύπνου» από τις εκδόσεις Διόπτρα
