Πριν κάνετε εποικοδομητική κριτική, βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του άλλου ανθρώπου.
Είναι δύσκολο να το κάνετε. Συχνά ξεχνάμε τον άλλο.
Μας απασχολεί μόνο αυτό που ΕΜΕΙΣ θέλουμε.
Άλλωστε, αυτός είναι συνήθως ο λόγος που κάνουμε κριτική. Θέλουμε κάτι.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ο αποδέκτης της γνώμης σας την είχε ζητήσει;
Πόσο συχνά σας λέει κάποιος: “Σας παρακαλώ, αποδοκιμάστε με”; (Θυμηθείτε, “αποδοκιμασία” είναι ένα από τα συνώνυμα της λέξης “κριτική” στο λεξικό).
Συνήθως ο άλλος άνθρωπος αναζητεί τον έπαινο, όχι την αποδοκιμασία.
Όμως εμείς γυρνάμε δεξιά και αριστερά προσφέροντας τις εγκάρδιες και ειλικρινείς κριτικές μας. Άλλωστε, υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει, έτσι δεν είναι;
Όμως, αν οι άνθρωποι που κριτικάρουμε έκαναν τα πράγματα με το δικό τους τρόπο, θα έκαναν καλύτερη δουλειά αν είχαν αναγνώριση και ενθάρρυνση.
Το να κριτικάρουμε ανθρώπους στις εργασιακές συνθήκες είναι ένα πράγμα. Αν περιορίζαμε τα δημιουργικά μας σχόλια στις περιπτώσεις αυτές , το πρόβλημα θα ήταν κάπως μικρό.
Όμως, νιώθουμε την ανάγκη να βελτιώσουμε τη ζωή των άλλων ανθρώπων σε κάθε είδους σχέση. Το κάνουμε με την οικογένειά μας στο σπίτι, με τους φίλους μας και με τους συγγενείς μας. Φαίνεται ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Πόσα εκατομμύρια καβγάδες ανάμεσα σε συζύγους δεν ξεκίνησαν, με τον έναν από τους δύο να ασκεί εποικοδομητική κριτική στον άλλο;
Και το σημαντικότερο, πόσοι γάμοι δεν διαλύθηκαν για τον ίδιο λόγο;
Την επόμενη φορά που θα νιώθετε την ανάγκη να κάνετε εποικοδομητική κριτική, βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του άλλου. Αναρωτηθείτε: “Το κάνω αυτό για να αποκτήσω κάτι που θέλω εγώ ή για να βοηθήσω τον άλλο;”
Αν ο λόγος που το κάνετε είναι για να ικανοποιήσετε τις δικές σας ανάγκες, σιωπήστε. Δεν θα πετύχετε τους στόχους σας. Απλώς θα δημιουργήσετε δυσαρέσκεια.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Bill Quain “10 Κανόνες για να τους αθετήσετε & 10 κανόνες για να υιοθετήσετε” από τις εκδόσεις Θέσις
