Έχουμε ακούσει όλοι τη φράση ότι αυτός βρίσκεται “εκτός τόπου και χρόνου”. Εννοούμε κάποιον ο οποίος είναι συχνά αφηρημένος, δεν ακούει τι του λέμε και πολλές φορές δε βλέπει κι όλας μπροστά του με αποτέλεσμα να προκαλεί διάφορα μικροατυχήματα.
Είναι όμως γεγονός, ότι τις περισσότερες στιγμές της ζωής μας κινδυνεύουμε όλοι να τις περάσουμε… “εκτός” και αυτό οφείλεται στις αυξημένες υποχρεώσεις, στα προβλήματα και τις στεναχώριες της ζωής και, πού αλλού;- στο άγχος.
Το άγχος μας εμποδίζει να συντονιστούμε με τη ροή της ζωής και να βιώνουμε τη στιγμή. Και η στιγμή, η κάθε στιγμή είναι αυτό το οποίο αξίζει να βιώνουμε, να ζούμε, να περνάμε και ν’ απολαμβάνουμε.
Ό,τι κι αν φέρει μια στιγμή στη ζωή μας είναι για εμάς ένα δώρο του Σύμπαντος, ένα μάθημα ζωής, ένα κλειδί που θα μας ανοίξει μια καινούργια πόρτα, ένα νέο μονοπάτι το οποίο, αν δεν είμαστε συχρονισμένοι, ούτε που θα το δούμε, ούτε που θα το καταλάβουμε και πιθανότατα, ούτε που θα το περπατήσουμε ποτέ.
Ο Καρλ Γιουνγκ, ο πατέρας της σύγχρονης Ψυχολογίας, μιλάει για την αρχή της συγχρονικότητας όπου γεγονότα δίχως φανερή ένδειξη, καταφέρνουν και συνδέονται μεταξύ τους. Ένα δικό του χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως όταν βρισκόταν σε συνεδρία με μία ασθενή του, εκείνη του περιέγραφε ένα όνειρο το οποίο είχε δει με έναν χρυσό σκαραβαίο.
Εκείνη την ώρα πέταξε και μπήκε από το ανοιχτό παράθυρο ένα έντομο. Όταν ο Κ. Γιουνγκ το έπιασε ανακάλυψε έκπληκτος πως επρόκειτο για ένα σκαθάρι – σκαραβαίο το οποίο ήταν στενός “συγγενής” με τον χρυσό σκαραβαίο των θερμών κλιμάτων. Μάλιστα γνώριζε πως τα έντομα αυτού του είδους αποφεύγουν τα σκοτεινά και κλειστά μέρη και πετούν σε ηλιόλουστα λιβάδια.
Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ασθενής η οποία δεν είχε πειστεί για τη χρησιμότητα της ψυχοθεραπείας της, να ανοιχτεί και να συνεργαστεί πολύ περισσότερο. Έτσι κατάφερε να απαλλαχτεί από πολλά προβλήματα που τη βασάνιζαν ως τότε.
Ίσως να έχουμε παρατηρήσει οι περισσότεροι, περιόδους στη ζωή μας που βρισκόμαστε σε πλήρη συγχρονισμό με τα πάντα γύρω μας και μέσα μας. Είναι μία αίσθηση που ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει καλώς και στην ώρα του.
Ένα μποτιλιάρισμα πχ μας γλιτώνει από μια συνάντηση με έναν πολύ δύστροπο πελάτη. Ο αγαπημένος μας σταθμός στο ραδιόφωνο δεν πιάνει και ο καινούριος σταθμός που επιλέγουμε αναγγέλλει τα στοιχεία για δηλώσεις συμμετοχής σε έναν διαγωνισμό που συμβαίνει τώρα και έχει να κάνει με έναν στόχο μας.
Οι ψυχολόγοι αλλά και οι οραματιστές της νέας εποχής, μιλούν για μία ιδανική κατάσταση του ανθρώπου όπου θα μπορούσε να ζει σε… συνεχόμενη συγχρονικότητα!
Επειδή αναρωτηθήκαμε πώς θα μπορούσε να είναι η αίσθηση της Μόνιμης Συγχρονικότητας, “πέσαμε” πάνω σε ένα βιντεάκι που δε θα μπορούσε ν’ αποδώσει καλύτερα το τι θα πει… “Μόνιμη Συγχρονικότητα”
Το απολαύσαμε. Απολαύστε το!
