Η επίδραση του άγχους στην ζωή μας, είναι μεγάλη. Και όσο περνούν τα χρόνια την βλέπουμε να αυξάνεται με τάχιστους ρυθμούς. Άνθρωποι, που υποφέρουν από κρίσεις πανικού ή έχουν πολύ έντονο στρες, βρίσκονται σε μια μόνιμη κατάσταση άγχους χωρίς να το αντιλαμβάνονται.
Η Alice Roodra, Ολλανδή ειδικός στο στρες και στο τραύμα πραγματοποίησε μια δωρεάν διάλεξη σχετικά με την ικανότητα διαχείρισης του άγχους και της επίδρασής του στον άνθρωπο με τον ενδιαφέροντα τίτλο «Αποκατάσταση της ζωής μετά από άγχος ή τραύμα».
Βλέποντας πόσο υποφέρει ο κόσμος γύρω μου και έχοντας και η ίδια έρθει αντιμέτωπη με το άγχος αρκετές φορές στην ζωή μου, παρευρέθηκα στην ομιλία της κ.Roodra και συνέλεξα μερικές πολύ χρήσιμες πληροφορίες για τον τρόπο που επιδρά το άγχος στο σώμα μας καθώς και μερικούς από τους τρόπους αντιμετώπισής του.
Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα ειπώθηκαν στην διάλεξη, το άγχος στην εργασία μας, οι διενέξεις με τους φίλους και τους συγγενείς μας, οι ανασφάλειες που ενδεχομένως να έχουμε σχετικά με την εμφάνιση ή την αποδοτικότητα μας είναι μερικοί μόνο παράγοντες που μπορούν να μας δημιουργήσουν έντονο και συνεχόμενο στρες.
Το τραύμα με την σειρά του, μπορεί να προκληθεί από κάποιο ατύχημα, από ένα πολύ έντονο συμβάν που χαράχθηκε στην μνήμη μας, από μιας μορφής κακοποίηση ή κάποιο περιστατικό θανάτου.
Το αποτέλεσμα όμως είναι ένα. Το μόνιμο στρες και το στρες που προκαλείται από ένα τραύμα, έχουν κοινό παρανομαστή. Και αυτό είναι ίσως και το κλειδί που θα μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από αυτό μια και καλή. Ο τρόπος που αντιδρά το σώμα μας σε αυτές τις καταστάσεις.
Όταν αγχωνόμαστε, αυξάνεται η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη στο σώμα μας. Είναι μια αυτόματη αμυντική λειτουργία του οργανισμού. Η φυσιολογική πορεία των ορμονών αυτών, είναι η παροδική παραγωγή τους και εν συνεχεία η αποβολή τους από το σώμα. Δυστυχώς όμως, η αποβολή της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης δεν πραγματοποιείται πάντα.
Για παράδειγμα, όταν πρέπει να είμαστε σε μια συνάντηση και έχουμε καθυστερήσει να πάμε σε αυτήν, αγχωνόμαστε αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι αυτό. Να φωνάξουμε ας πούμε, ή να τρέξουμε για μερικά λεπτά ώστε να ηρεμήσουμε. Πολλές φορές δεν το αντιλαμβανόμαστε κιόλας.
Σε ένα άλλο παράδειγμα, μπορεί να περνούμε απέναντι τον δρόμο και ξαφνικά να πεταχτεί ένα αυτοκίνητο μπροστά μας. Εκείνη την ώρα, αυτόματα παράγονται αυτές οι δύο ορμόνες. Η φυσιολογική μας αντίδραση θα ήταν να τρέξουμε μακριά από το αυτοκίνητο για να σωθούμε. Όμως θα τρέξουμε ή θα παγώσουμε μπροστά στην αίσθηση του κινδύνου ανίκανοι να αντιδράσουμε; Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα αγχωτικό συμβάν, έχουμε τρεις επιλογές αντίδρασης. Να αντιδράσουμε ή να τρέξουμε, να ζητήσουμε βοήθεια, ή να παγώσουμε. Στην τρίτη περίπτωση λοιπόν, σύμφωνα με την κυρία Roodra δεν επιτυγχάνεται η άμεση φυσική αποβολή των ορμονών.
Ο εγκέφαλός μας, δεν μπορεί να αντιληφθεί ποιες είναι οι πραγματικές καταστάσεις κινδύνου. Εκείνος, όταν υπάρχει έκρηξη άγχους, ανεξάρτητα από το τι την προκάλεσε ή όχι, επειδή η διαδικασία άμυνας ενεργοποιείται υποσυνείδητα μέσα σε δευτερόλεπτα, θα αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο. Η αντίδραση του εγκεφάλου λοιπόν, θα είναι η ίδια σε ένα απλό μποτιλιάρισμα που μας καθυστερεί να φτάσουμε στον προορισμό μας και στο άκουσμα ενός πυροβολισμού. Η κύρια λειτουργία του συστήματος μας, είναι να σιγουρευτεί ότι είμαστε ασφαλείς.
Κάτι τέτοιο λοιπόν, έχει ως αποτέλεσμα το στρες να είναι παρόν στην ζωή μας με έναν πολύ έντονο τρόπο, θέτοντας τον οργανισμό μας σε μια μόνιμη αμυντική λειτουργία που δεν την αντιλαμβανόμαστε και κατ’ επέκταση δεν μπορούμε να την εκτονώσουμε. Τα μακροχρόνια υψηλά επίπεδα της κορτιζόλης έχουν συνέπειες όχι μόνο στην ψυχική μας υγεία αλλά και στην σωματική μας υγεία. Και εκεί ακριβώς, τίθεται το ερώτημα του τι μπορούμε να κάνουμε εμείς.
Έχοντας πλέον επίγνωση του τρόπου που αντιδρά ο εγκέφαλος στην παρουσία άγχους, μπορούμε με μερικές απλές ασκήσεις να επαναπρογραμματίσουμε τον οργανισμό μας ώστε να περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις του. Αυτό το πετυχαίνουμε με τις Τεχνικές Απελευθέρωσης της Έντασης.
Αυτές οι τεχνικές, είναι πολύ απλές και αποσκοπούν στην αποβολή της έντασης από το σώμα μας και την δημιουργία της ασφάλειας που πρέπει να αισθανθούμε για να σταματήσει η παραγωγή της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης.
Προσωπικά, βρίσκω αξιοθαύμαστο τον τρόπο που λειτουργεί ο οργανισμός μας για να μας προστατεύσει και το να κατανοήσουμε τι συμβαίνει, πότε και γιατί, είναι τουλάχιστον ένα πρώτο βήμα που θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του άγχους στην καθημερινότητα μας.
Ζαραδούκα Ελπίδα
