Η συγγνώμη είναι μία πράξη που δύσκολα μπορεί να τη ζητήσει κάποιος, πόσο μάλλον να διεισδύσει στο πραγματικό της νόημα και να καταπνίξει τον εγωισμό του.
Όταν ζητάμε συγγνώμη, στην ουσία παραδεχόμαστε πως μία φράση ή ενέργειά μας πλήγωσε κάποιον άλλο άνθρωπο. Η παραδοχή αυτής της κατάστασης είναι σημαντική για εμάς τους ίδιους, διότι μας δείχνει πως οι σχέσεις των ανθρώπων χτίζονται στην αμοιβαία υποχώρηση, στο σεβασμό και στην ενσυναίσθηση.
Πώς μπορούμε να ζητήσουμε συγγνώμη και να πείσουμε τον άλλο να μας δώσει χώρο και χρόνο να επικοινωνήσουμε μαζί του;
Όταν ζητάμε συγγνώμη, στην ουσία, είναι σημαντικό να απευθυνόμαστε στο πρόσωπο που πληγώσαμε και να ρίπτουμε το βάρος σε αυτό.
Συνηθίζουμε να λέμε πολλές φορές ‘’συγγνώμη που σου συμπεριφέρθηκα με άσχημο τρόπο, αλλά με εκνεύρισες’’. Στην ουσία, ζητάμε συγγνώμη για τη συμπεριφορά μας, αλλά παράλληλα φροντίζουμε να ρίξουμε το βάρος στο έτερο πρόσωπο σε μία προσπάθεια να μην αισθανόμαστε εμείς το βάρος της ευθύνης.
Διαβάστε επίσης: Ο εαυτός μας αξίζει την ευεργετική επαφή με την φύση
Στην ουσία, προσπαθούμε περίτεχνα να ρίξουμε την ευθύνη της συμπεριφοράς μας στο άλλο πρόσωπο. Στην πραγματική συγχώρεση, υπάρχει η γνώση του ανθρώπου ότι έχει φταίξει και η παραδοχή πως η άσχημη συμπεριφορά του βαραίνει τον ίδιο.
Όταν θέλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη, πρέπει να προσπαθήσουμε να ακουμπήσουμε στην ψυχή του άλλου, να τον πείσουμε να μας δώσει χώρο και χρόνο ώστε να μας ακούσει.
Μπορούμε να λέμε –και είναι καλύτερο: Σου ζητώ συγγνώμη, επειδή αντιλαμβάνομαι πως με αυτό που σου είπα ή σου έκανα, σε ώθησα να αισθανθείς άσχημα’’.
Σου ζητώ συγγνώμη επειδή κατάλαβα πως αυτό που έπραξα είναι λάθος’’.
Αυτές είναι φράσεις οι οποίες θα βοηθήσουν τον άλλο να έρθει κοντά μας, θα φανερώσουν και τη δική μας λύπη για αυτό που συνέβη και ίσως δώσουν μία δεύτερη ευκαιρία στη σχέση μας.
Το να συγχωρείς όπως και το να συγχωρείσαι, είναι μία σπουδαία διαδικασία που βελτιώνει την ποιότητα της ζωής και των σχέσεών μας.
Άρθρο γνώμης,
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη
