Στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος συνεχίζει να εξελίσσεται ως είδος κατέληξε η επιστημονική μελέτη στο DNA 210.000 ανθρώπων σε Ηνωμένες Πολιτείες και Αγγλία. Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο PLoS Biology, ο εξελικτικός γενετιστής Τζόζεφ Πίκρελ, επικεφαλής της ομάδας επιστημόνων από τα Πανεπιστήμια Κολούμπια της Νέας Υόρκης και Καίμπριτζ, μας αποκαλύπτει πως σε ανθρώπους με μεγάλη διάρκεια ζωής, μεταλλάξεις που συμβάλουν σε νόσους όπως το Αλτσχάιμερ ή το βαρύ κάπνισμα, τείνουν προς κατάργηση.
Το ίδιο παρατηρήθηκε και σε άλλες μεταλλάξεις οι οποίες ευθύνονται για παθήσεις όπως άσθμα, καρδιοπάθειες, παχυσαρκία και υπερχοληστερολαιμία: εκλείπουν από άτομα που φτάνουν σε μεγαλύτερη ηλικία. Που σημαίνει πως αυτά τα άτομα έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους να διαδώσουν τα απαλλαγμένα γονίδια από τις τάσεις προς ασθένεια και να τα περάσουν στις επόμενες γενιές, από ότι άτομα με μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας σε μικρότερες ηλικίες.
“Βρήκαμε γενετικές ενδείξεις πως η φυσική επιλογή συνεχίζει να συμβαίνει ακόμα στους ανθρώπινους πληθυσμούς” μας λέει ο Δρ Πίκρελ.
Οι ζώντες οργανισμοί αλληλεπιδρούν συνεχώς με το περιβάλλον ακολουθώντας την πορεία της εξέλιξής τους στην οποία κάποια χαρακτιριστικά τους τα απορρίπτουν ως μη χρήσιμα, και κάποια άλλα ως επιβαρυντικά στις νέες συνθήκες. Ταυτόχρονα, νεά χαρακτηριστικά που τα βοηθούν να προσαρμόζονται, αναδύονται συνεχώς μέσα στην βιολογική τους ευφυΐα. Αυτή η διαδικασία παίρνει χρόνο, χρόνο μέσα στην πορεία της γης, δηλαδή αιώνες και αυτός είναι ένας λόγος που η εξέλιξη αυτή του των ειδών δεν είναι αισθητή. Πάντως συμβαίνει.
Αυτό συμβαίνει και στους ανθρώπους με τα ευρήματα αυτής της μελέτης να καταδεικνύουν κάποιες από τις πιο σύγχρονες επιλογές του DNA μας, ως προς το τι θεωρεί χρήσιμο και τι όχι για την εξέλιξή μας. Έτσι, στην έρευνα αποκαλύπτεται ότι το DNA γυναικών άνω των 70, τείνει ν’ απορρίπτει το γονίδιο APOE4 το οποίο είναι βασικό συστατικό της νόσου Αλτσχάιμερ. Αντιθέτως, γυναίκες που φέρουν αντίγραφα του γονιδίου αυτού και που έχουν υψηλό κίνδυνο να εκδηλώσουν τη νόσο, τείνουν να πεθαίνουν σε πολύ μικρότερη ηλικία.
Παρομοίως το DNA μας βρήκε τρόπο να μας απαλλάξει από το βαρύ κάπνισμα απομονώνοντας το υπεύθυνο γονίδιο και γι’ αυτή την ασθένεια, το CHRNA3 το οποίο προδιαθέτει ένα άτομο να καπνίζει πάρα πολύ, άρα να πεθαίνει πρόωρα.
Στις ενδείξεις της έρευνας, την ίδια τύχη έχουν και τα γονίδια τα οποία προδιαθέτουν προς παχυσαρκία, κακή χοληστερόλη και αδύναμη καρδιά επιρρεπής σε παθήσεις. Τα γονίδια του άσθματος ακολουθούν κι αυτά την έξοδο από το DNA μας σε μικρότερο όμως βαθμό από τα προηγούμενα.
Στην ίδια έρευνα αποκαλύπτεται η τάση για παιχνίδι και εφηβεία στους γενετικούς μας κώδικες, στέλνοντάς μας το μήνυμα ότι η παιδικότητα, το κέφι, ο αυθορμητισμός και τ’ αστεία, είναι από τα βασικά συστατικά που θα «φορεθούν» στις επόμενες γενιές με στόχο την μακροημέρευση. Έτσι εξηγείται και η τάση για τεκνοποίηση σε μεγαλύτερη ηλικία. Πράγματι, φτάνει στο 3% με 4% η μείωση θνησιμότητας σε γυναίκες που τεκνοποιούν έναν χρόνο αργότερα από τον μέσο όρο. Η δε παράταση της εφηβείας κατά έναν χρόνο έχει τα ίδια αποτελέσματα σε άντρες και γυναίκες.
Εξελίσσεται λοιπόν η Ανθρωπότητα; Αν ναι, αυτό συμβαίνει όχι επειδή είμαστε αυστηροί, σοβαροί και προσεκτικοί αλλά επειδή είμαστε παιχνιδιάρηδες, γκαφατζήδες και περίεργοι. Σαν το DNA μας.
