Όταν αλλάξουμε αντίληψη, τότε θ' αλλάξει και η ζωή, και οι σχέσεις μας

Στο κάθε τώρα υπάρχει πάντα μια καθυστέρηση από το γεγονός, μέχρι την στιγμή που τα αισθητήρια όργανα εισάγουν την όποια πληροφορία στο κεφάλι μας προς επεξεργασία και τελικά αντίληψη.

Σε μεγαλύτερη κλίμακα γνωρίζουμε πως ακόμα κι ο ήλιος που παρατηρούμε, αυτό το φως που τώρα δεχόμαστε, έρχεται με μια καθυστέρηση 8.3 λεπτών. Όλα συνηγορούν πως τελικά, λίγο ή πολύ ζούμε ένα συνεχόμενο παρελθόν, ακόμη κι αν το αντιλαμβανόμαστε ως ένα αέναο τώρα.

Το μυαλό μας έχει ανάγκη να βγάζει νόημα βασισμένο στις υπάρχουσες πληροφορίες, που είναι αποθηκευμένες τόσο στο υποσυνείδητο όσο και στο ασυνείδητο της μέχρι τώρα ζωής μας.

Κι αφού και πειραματικά γνωρίζουμε πως λειτουργούμε με μια έμφυτη ανάγκη προβλεπτικότητας, αν δεν κατανοήσουμε αυτή τη λειτουργία, τότε είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε την κάθε νέα στιγμή, σχέση, κατάσταση βάση των όποιων πρισμάτων έχουμε κατασκευάσει στο παρελθόν, μέσα από τα οποία ερμηνεύουμε την κάθε εμπειρία.

Όπως λέει κι ο Επίκτητος:

"Ταράττει τούς ἀνθρώπους οὐ τά πράγματα, ἀλλά τά περί τῶν πραγμάτων δόγματα".

Δηλαδή πως οι άνθρωποι δεν ταράσσονται από τα καθαυτά γεγονότα, αλλά από την άποψή τους για αυτά. Τα δόγματα ή αλλιώς οι πεποιθήσεις που έχουμε σχηματίσει μέσα μας, καθορίζουν την ερμηνεία και κατ' επέκταση τον τρόπο που δρούμε ή αντιδρούμε σε ό,τι συμβαίνει στην ζωή μας. Και μιας και τα περισσότερα πράγματα προκύπτουν σε ένα μεγάλο βαθμό από την σχέση - συνάρτηση αίτιου και αιτιατού, κατ΄αναλογία έχουμε σημαντικό μέρος της ευθύνης για αυτό τον αντίλαλο της ζωής που έρχεται πίσω σε εμάς. Τόσο από γεγονότα, όσο και από ανθρώπους.

Και μιας και αυτός ο πρώτος - ερπετικός εγκέφαλος είναι κατασκευασμένος για να μας προστατεύει, τις περισσότερες φορές αναλαμβάνει τον έλεγχο μας αυτόματα χωρίς να προλάβει να φτάσει η συνείδηση στον νεοφλοιό. Το μέρος δηλαδή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την σκέψη και την αντίληψη. Κι όταν φτάνει, πολλές φορές είναι ήδη αργά.

Έτσι λοιπόν κάποιοι αυτοματισμοί μας ή "δόγματα' ίσως είναι: δεν είμαι αρκετός ή αρκετή, όλοι είναι ίδιοι, το χρήμα είναι κακό και βγαίνει μόνο από εκμετάλλευση, πάλι θα αποτύχω και ούτω καθεξής. Μέσα από αυτά τα πρίσματα αντίληψης, το πιο πιθανό είναι ασυνείδητα να έχουμε τέτοιες σκέψεις, δράσεις και τελικά συμπεριφορές που θα οδηγήσουν στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Του να καταλήξουμε κατ' ανάγκη ελέγχου στο "Να ! Ορίστε, το ' ξερα". Το οποίο από τη μία μας ωφελεί διότι παραμένουμε στη ζώνη ασφαλείας μας (το πεδίο που ξέρουμε), από την άλλη όμως μας στερεί μια διαφορετική έκβαση της όποιας στιγμής, σχέσης, ή κατάστασης.

Πέρα από το μάθημα πίσω από κάθε κατάσταση, σε πολύ μεγάλο βαθμό η όποια επανάληψη οφείλεται σε αυτή την διαδικασία - λειτουργία μας.

Όπως καταλαβαίνεις, έχουμε όλοι τεράστιο όφελος, σε ένα δεύτερο χρόνο μετά τον όποιο αυτοματισμό μας να αναπλαισιώσουμε (να αλλάξουμε το πλαίσιο - κάδρο - πρίσμα) την όποια κατάσταση. Να προσπαθήσουμε δηλαδή να απομαγνητίσουμε έστω και για λίγο το όποιο συναίσθημα, και να δούμε ή να αναρωτηθούμε το πως θα αντιλαμβανόμασταν τα πράγματα, την όποια συμπεριφορά ή γεγονός, από μια άλλη θέση. Από ένα άλλο πλαίσιο.

Κάνοντας αυτή την νοητική πρακτική - αντιληπτική έρευνα - εξερεύνηση, θα διαπιστώσεις πως σιγά σιγά, η έκβαση των όποιων πραγμάτων, βιωμάτων σου ή καταστάσεων θα αρχίσει να παίρνει μια διαφορετική έκβαση. Κι έτσι, σταδιακά, θα μπορέσεις να αλλάξεις την ιστορία στο βιβλίο της ζωής σου, πλέον όχι ως κομπάρσος του υποσυνείδητου σεναριογράφου σου, αλλά ως συνειδητός ηθοποιός, πρωταγωνιστής και σεναριογράφος της ζωής σου.

Δες και το βίντεο που ακολουθεί.