Γίνεσαι ό,τι δηλώσεις

Τα πάντα ξεκινούν από μια αρνητική σκέψη. Ύστερα έρχεται κι άλλη, κι άλλη. Αρχίζουν σφιξίματα στο στομάχι και πόνος στο στήθος. Το σενάριο που παίζει στο μυαλό σου ξεκινάει από το μελό και συχνά καταλήγει σε ταινία τρόμου. Το μέλλον σου φαίνεται μαύρο, χωρίς ελπίδα. Προσπαθείς να γαντζωθείς από κάπου, αλλά μάταια. Το κεφάλι σου είναι θολωμένο και οι ελπίδες σου χάνονται. Έχει άραγε νόημα να προσπαθήσεις;

Πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε τέτοια θέση στη ζωή μας, αποκαρδιωμένοι και παγωμένοι με την προοπτική του απαίσιου  μέλλοντος που οραματιζόμαστε;  Πόσο εύκολο μας είναι να προχωρήσουμε μπροστά σε τέτοιες περιπτώσεις και να ζήσουμε μια ζωή που θα μας δίνει βαθιά ικανοποίηση;

Ξέρουμε λοιπόν πολύ καλά να οραματιζόμαστε και το κάνουμε στην πραγματικότητα σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας! Το ζήτημα επομένως δεν είναι ότι δε γνωρίζουμε το πώς να οραματιστούμε, αλλά το ότι οι οραματισμοί μας για το μέλλον είθισται να είναι αρνητικοί!

«Στην Ελλάδα είσαι ό τι δηλώσεις», είχε πει ο Τσαρούχης, θα μπορούσαμε όμως να το παραφράσουμε και να πούμε: « Γίνεσαι τελικά ότι δηλώσεις».

Η νοητική απεικόνιση (δημιουργικός οραματισμός) θεωρείται ένας από τους ταχύτερους και πιο αποτελεσματικούς τρόπους προγραμματισμού του υποσυνείδητου, άρα αυτό που οραματιζόμαστε γίνεται «αυτοεκπληρούμενη προφητεία», δημιουργεί με λίγα λόγια το μέλλον μας. Επομένως όλα αυτά τα αρνητικά σενάρια που κατακλύζουν το μυαλό μας, δεν αποτελούν μόνο ανησυχίες που μας γεννούν φόβο και άγχος, αλλά καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το τι θα μας συμβεί. Ας μην ξεχνάμε ότι ο εγκέφαλος δεν ξεχωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα, συνεπώς αυτό που φανταζόμαστε γίνεται και η πραγματικότητά μας!

Τι θα γίνει άραγε αν οι οραματισμοί μας για το μέλλον βασίζονται σε θετικά σενάρια;