Όλοι έχουμε τις κακές μας ανά περιόδους, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην προσωρινή έκρηξη θλίψης και δυστυχίας και στη συνεχόμενη, χρόνια δυστυχισμένη ζωή. Και αν και πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι φοβούνται να το παραδεχτούν, το μεγαλύτερο μέρος της δυστυχίας τους πηγάζει από δικές τους πεποιθήσεις και συμπεριφορές.
Και αν, όταν είμαστε δυστυχισμένοι, αρνούμαστε να παραδεχτούμε τα αρνητικά μοτίβα τα οποία επαναλαμβάνουμε, δεν θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από αυτή τη συνεχόμενη κακή διάθεση. Παρακάτω, σκιαγραφούμε ορισμένα βασικά πράγματα που συνήθως αρνούμαστε να παραδεχτούμε όταν νιώθουμε δυστυχισμένοι.
1. Παλεύουμε με τον αυτοσεβασμό
Ας αποφασίσουμε να μην παρακαλάμε κανέναν για την αγάπη, το σεβασμό και την προσοχή του και απλά να γίνουμε εμείς οι καλύτεροι φίλοι του εαυτού μας. Εμπιστευθείτε και ακολουθήστε το ένστικτό σας. Ας αποδεχτούμε το ποιοι είμαστε, τα καλά και τα κακά μας στοιχεία και ας κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας που εμείς θα ορίσουμε και όχι επειδή κάποιος άλλος μας τις επιβάλλει με τον τρόπο του. Η πρώτη και παντοτινή μας αγάπη είναι η αγάπη προς τον εαυτό μας.
2. Τρομοκρατούμαστε για το τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς
Τη στιγμή που θα σταματήσουμε να τρομοκρατούμαστε για τι σκέφτονται όλοι οι άλλοι και θα αρχίσουμε να ακολουθούμε αυτό που η καρδιά μας προστάζει θα είναι η στιγμή που τελικά θα νιώσουμε πραγματική ελευθερία και γαλήνη του νου. Για την ακρίβεια, τα μισά σχεδόν προβλήματα θα σταματήσουν να υφίστανται αν δεν επιτρέπουμε πια στον κόσμο να μας λέει τι θέλουμε και τι πρέπει να κάνουμε.
3. Κρατάμε πικρία για το παρελθόν
Δεν θα βρούμε ποτέ την ηρεμία μας αν δεν μάθουμε να αφήνουμε πίσω μας το μίσος και την πικρία που έχει φωλιάσει στην καρδιά μας. Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να αναλωνόμαστε σε πικρίες και φθόνο. Η συγχώρεση, από την άλλη πλευρά, είναι που φέρνει και την αυτοπεποίθηση, που θα μας κάνει να σταθούμε στα δυο μας πόδια και να προχωρήσουμε.
4. Η ρουτίνα που ακολουθούμε μας φυλακίζει
Να θυμάστε ότι ο τρόπος που κάνετε τα πράγματα δεν είναι και ο μόνος τρόπος. Είναι απίθανο όταν θα είστε 70 ετών να μετανιώσετε που δεν ήπιατε αρκετή μπύρα στα 20 σας ή που δεν αγοράσατε περισσότερους καφέδες λόγω οικονομίας ή που δεν συχνάζατε περισσότερο στο ίδιο μπαρ. Το πιθανότερο είναι να μετανιώσετε που δεν εκμεταλλευτήκατε νέες ευκαιρίες και αυτό το συναίσθημα είναι αρκετά βασανιστικό. Μήπως θα άξιζε να δίναμε λίγο μεγαλύτερη προσοχή στις ευκαιρίες που προσπερνάμε;
5. Υπάρχουν πολλά που δεν μπορούμε να ελέγξουμε (ακόμα κι αν προσπαθήσουμε)
Η ζωή είναι συχνά απρόβλεπτη. Κάποιες από τις σπουδαιότερες στιγμές στη ζωή σας δεν θα είναι απαραιτήτως τα πράγματα που κάνετε, αλλά αυτά που απλά θα σας συμβούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε μέσω της δράσης να επηρεάσετε το αποτέλεσμα της ζωής σας. Χρειάζεται να δράσετε. Αλλά μην ξεχνάτε ότι αλληλεπιδράτε με το περιβάλλον σας και η ζωή σας μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή.
Πολλές φορές δεν παραδεχόμαστε ότι δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τα πάντα. Ακόμα κι αν έχουμε ένα πλάνο, το πιθανότερο είναι να μην πάει ακριβώς όπως το έχουμε σχεδιάσει και δεν χρειάζεται να αυτομαστιγωνόμαστε γι’ αυτό.
6. Επιτρέπουμε στους φόβους μας να μας μουδιάζουν
Το «μούδιασμα» είναι κάθε δραστηριότητα που χρησιμοποιούμε για να αποσυνδεόμαστε από τα συναισθήματά μας, ώστε να μην νιώθουμε ευάλωτοι ή να μην πληγωθούμε. Αλλά με αυτό τον τρόπο αποσυνδεόμαστε από την ευκαιρία να νιώσουμε αγάπη, την αίσθηση του ανήκειν, να δημιουργήσουμε και να βιώσουμε την περιπέτεια, δηλαδή όλα τα δώρα της ζωής. Το ρίσκο είναι πάντα υπαρκτό, αλλά αξίζει τον κόπο να ανοιγόμαστε στη φιλία, στην επαγγελματική επιτυχία, στον έρωτα.
7. Αποφεύγουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς στο παρόν
Είναι κάτι με το οποίο όλοι παλεύουμε ορισμένες φορές. Είναι επίσης η κύρια ρίζα της παροντικής αίσθησης δυστυχίας. Μία από τις σκληρότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στη ζωή είναι απλά το να αποδεχτούμε τον εαυτό μας στο τώρα, ασχέτως του πού βρισκόμαστε.
Πολύ συχνά απασχολούμε άσκοπα τον εαυτό μας με φαγητό, ποτό, ψώνια, τηλεόραση, ειδήσεις, κοινωνικά μέσα δικτύωσης, βιντεοπαιχνίδια, κινητά τηλέφωνα κλπ. – οτιδήποτε μας κάνει να μην ζούμε τη στιγμή. Χρησιμοποιούμε την ψυχαναγκαστική εργασία, την ψυχαναγκαστική γυμναστική, τις εφήμερες σχέσεις για να αποδράσουμε από τον εαυτό μας και από την πραγματικότητα της ύπαρξης. Μάλιστα πολύ θα ταξιδέψουν στην άλλη άκρη του κόσμου μόνο και μόνο για να αποφύγουν να μείνουν μόνοι και σιωπηλοί με τον εαυτό τους.
Γιατί αυτό θα σημαίνει ότι θα χρειάζεται να έρθουν αντιμέτωποι με τα πραγματικά συναισθήματά τους: το φόβο, το άγχος, την ευτυχία, τον θυμό, την απογοήτευση, την προσδοκία κλπ. Είμαστε όλοι εθισμένοι στο να αποφεύγουμε τον εαυτό μας. Η αναγνώριση αυτού του εθισμού είναι το πρώτο βήμα για την απεξάρτηση.
8. «Το γρασίδι είναι πάντα πιο πράσινο στην άλλη πλευρά»
Αν νιώθετε αγχωμένοι επειδή πιστεύετε ότι συνεχώς κάτι χάνετε και ότι όλα τα καλά συμβαίνουν στους άλλους, δεν είστε οι μόνοι. Όλοι το νιώθουμε ανά καιρούς. Αλλά αξίζει να μάθετε ότι ακόμα και αν είστε συνεχώς απασχολημένοι με κάτι, ακόμα κι αν ταξιδέψετε σε όλο τον κόσμο, ακόμα κι αν είστε σούπερ κοινωνικοί, ακόμα κι αν εργάζεστε αδιάκοπα μέρα νύχτα, ποτέ μα ποτέ δεν θα καταφέρετε να κάνετε τα πάντα. Πάντα θα λείπει κάτι.
Οπότε αφήστε πίσω τέτοιες σκέψεις και απλά εκτιμήστε όλα όσα έχετε στο εδώ και τώρα. Τα καλύτερα στη ζωή δεν είναι κάπου αλλού, είναι στη ζωή. Γιορτάστε το ίσως ασήμαντο γεγονός ότι είστε απλά ζωντανοί σήμερα. Χαμογελάστε και παρατηρήστε ότι το γρασίδι είναι αρκετά πράσινο και κάτω από τα δικά σας πόδια.
