Δεν κατανικούμε τίποτα και δεν υπάρχει τίποτα που πρέπει να πολεμήσουμε

Δεν κατανικούμε τίποτα και δεν υπάρχει τίποτα που πρέπει να πολεμήσουμε

Αναλογιστείτε τα αποτελέσματα που προέκυψαν όποτε προσπαθήσαμε να πολεμήσουμε κάτι για να το κατανικήσουμε.

Για παράδειγμα, από τότε που κηρύξαμε τον πόλεμο εναντίον της φτώχιας, υπάρχει περισσότερη φτώχια στο κόσμο από ποτέ άλλοτε. Οι πόλεμοι κατά των ναρκωτικών είχαν αποτέλεσμα να τριπλασιαστεί ο αριθμός των φυλακισμένων και οι παράνομες ουσίες να παρέχονται σε περισσότερους νεότερους ανθρώπους. (Ακόμα και στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, ζήτημα είναι να υπάρχει ένα παιδί που να μην ξέρει πώς να βρει κάθε είδος ναρκωτικού).

Ο πόλεμος που κηρύξαμε εναντίον του εγκλήματος είχε αποτέλεσμα περισσότερους εγκληματίες, μεγαλύτερο φόβο, περισσότερη αστυνόμευση, μεγαλύτερη δυσπιστία και περισσότερη άσκηση βίας από τα όργανα επιβολής του νόμου.

Ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας μας έχει μετατρέψει σε ανθρώπους που συμπεριφέρονται απέναντι σε αυτούς τους οποίους έχουμε στιγματίσει ως τρομοκράτες με τρόπους αντάξιους εκείνου που υποτίθεται ότι επιζητούμε να εξαλείψουμε.

Όταν κηρύχθηκε επίσημα ο πόλεμος κατά του Ιράκ, η Αμερική έγινε πιο μισητή και ο αριθμός των ατόμων που προσφέρονται να γίνουν βομβιστές αυτοκτονίας πολλαπλασιάστηκε εντυπωσιακά. Αλλά ούτε και οι πόλεμοι εναντίον του καρκίνου, της παχυσαρκίας και της πείνας έχουν εξαλείψει αυτές τις καταστάσεις.

Αυτή είναι η συλλογιστική πίσω από όσα μόλις ανάλυσα: η αλήθεια του Σύμπαντος είναι ότι ζούμε σε ένα ενεργειακό σύστημα που λειτουργεί με βάση τον Νόμο της Έλξης. Αυτό σημαίνει πως γινόμαστε ό,τι σκεφτόμαστε όλη την ημέρα. Αν σκεφτόμαστε όσα μισούμε, αυτή είναι η ενέργεια που προσφέρουμε στις επιθυμίες μας.

Έτσι, σε αυτό το σύστημα, θα προσελκύσουμε σε μεγαλύτερο βαθμό όσα σκεφτόμαστε. Κατά συνέπεια, θα προσελκύσουμε πιο πολλά από αυτά που απεχθανόμαστε. Ενεργούμε με βάση τις σκέψεις μας: οι σκέψεις που σχετίζονται με το μίσος, τη βία, την επιθετικότητα και τον πόλεμο γεννούν πράξεις μίσους, βίας, επιθετικότητας και πολέμου.

Και ιδού, βλέπουμε να ξεπροβάλλουν οι καρποί αυτού του τρόπου σκέψης, ακόμα και αν οι προθέσεις μας είναι θετικά ευθυγραμμισμένες με την ενέργεια του Θεού. Παίρνουμε αυτό που σκεφτόμαστε, είτε το θέλουμε είτε όχι.

Οι σκέψεις που μεταφράζονται σε επιθετικότητα και πόλεμο σχεδόν πάντα εγγυώνται ότι η αντίδραση σε αυτές θα είναι μια αντιθετική δύναμη – αυτό σημαίνει ότι οι άλλοι θα ανταποκριθούν όπως ταιριάζει στην επιθυμία μας να επιτεθούμε και να κατατροπώσουμε.

Αυτού του είδους η δράση/αντίδραση μπορεί να συνεχιστεί επί αιώνες, με αγέννητες γενιές προγραμματισμένες να συνεχίσουν τον πόλεμο.

Η ίδια αντίληψη του πώς η επιθετικότητα μας αποδυναμώνει και γεννά περισσότερη ανισορροπία στη ζωή μας ισχύει και σε ό,τι αφορά την εμπειρία μας με τις εξαρτήσεις. Μπορούμε να απαλλαγούμε από τις εξαρτήσεις σχετικά σύντομα, αν αποφασίσουμε να εξαλείψουμε από την προσπάθειά μας, την επιθετικότητα και τη διάθεση κατάκτησης.

Οι σκέψεις και η ενέργεια που αντικαθιστούν την επιθετικότητα πρέπει να έχουν τη μορφή σκέψεων απαλλαγμένων από κάθε πολεμοχαρή διάθεση. Όπως το έθεσε τόσο περιεκτικά ο Έμερσον : “Το γιατρικό για όλες τις γκάφες, το γιατρικό για την τυφλότητα, το γιατρικό για το έγκλημα είναι η αγάπη….” Και οι εξαρτήσεις αποτελούν μια τεράστια γκάφα.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω γι’ αυτό, καθώς ξόδεψα μεγάλο μέρος της ζωής μου βυθισμένος σε αυτή την ανοησία.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Wayne Dyer “Σε αρμονία” από τις εκδόσεις Ιβίσκος

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα