Το πιο ουσιαστικό σε μια σχέση είναι ο σεβασμός του ενός από τον άλλο. Εάν θέλουμε η σχέση μας να βαδίζει σωστά, πρέπει να αντικαταστήσουμε το “εγώ” με το “εμείς”.
Για να λειτουργεί το ένα σώμα-μια ψυχή στο ζευγάρι χρειάζεται να υπάρχει ισορροπία, και ισορροπία υπάρχει μόνο όταν λειτουργεί η εκτίμηση.
Συνήθως στην καθημερινότητά μας ο σύντροφος προσπαθεί να επιβάλει τη σκέψη και τη συμπεριφορά του στον άνθρωπό του, γιατί έτσι αισθάνεται πιο κυρίαρχος.
Αυτό πολλές φορές βολεύει τον άντρα, ωστόσο η κατάληξη μιας τέτοιας αντίδρασης δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική και για τους δύο.
Η γυναίκα σήμερα διεκδικεί την ισοτιμία και την ισορροπία στη σχέση της με οποιοδήποτε κόστος και πολλές φορές ανταγωνίζεται τον άντρα και σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Για τη σημερινή γυναίκα, επομένως, είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποδεχτεί έναν άντρα που αντιδρά με τον παραδοσιακό τρόπο σε μια σχέση.
Κυνηγώντας η γυναίκα την ανεξαρτησία και την ελευθερία της, αναζητά πάντα τη δυνατότητα να συναποφασίζει και να βοηθιέται από τη σχέση που έχει με τον σύντροφό της. Για να επιβιώσει, λοιπόν, ένα ζευγάρι χρειάζεται ο κάθε σύντροφος να έχει την ατομικότητά του και να διαχειρίζεται τον χώρο και τον χρόνο του πάντα σε συνεργασία με τον άλλο.
Συνεργασία σε ένα ζευγάρι σημαίνει αποδοχή της διαφορετικότητας του συντρόφου μας – που σίγουρα δεν θα είναι ίδιος μ’ εμάς – και σεβασμός στα μεγάλα θέματα όπου υπάρχει διαφωνία.
Πέρα από αυτό, για να μην υπάρχει σύγκρουση και αντιπαλότητα σε μια σχέση, χρειάζεται πάντα να συζητάμε τις ανασφάλειες και τα προβλήματα του ανθρώπου μας και να τα διαχειριζόμαστε με διάθεση και υπομονή.
Εξάλλου η γοητεία σε μια σχέση είναι να υπάρχει το “εμείς” και όχι τα αλαζονικά “εγώ” μας, γιατί αυτά θα την οδηγήσουν στην καταστροφή.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημήτρη Δανιά “Όσο πιο λίγο μ’ αγαπάς τόσο πιο πολύ σε θέλω” από τις εκδόσεις Καστανιώτη
