Πολλοί από μας δεν θέλουμε να πούμε “όχι”, επειδή δεν θέλουμε να απορρίψουμε κάποιον ή να πληγώσουμε τα αισθήματά του. Όμως τον πληγώνουμε (και τον εαυτό μας μαζί) πολύ περισσότερο όταν προσποιούμαστε ότι κάτι λειτουργεί ενώ δε λειτουργεί.
Όταν προσπαθείς να προστατέψεις τους άλλους, στην πραγματικότητα προσπαθείς να προστατέψεις τον εαυτό σου. Αν πίστευες ότι οι φίλοι και οι συνεργάτες σου είναι ικανοί να χειριστούν το “όχι” σου – και να βοηθηθούν απ’ αυτό- θα έλεγες περισσότερο την αλήθεια.
Όταν θεωρούμε τους άλλους αδύναμους, τους μειώνουμε. Όταν επικοινωνούμε μαζί τους ειλικρινά, επιβεβαιώνουμε τη δύναμή τους.
Η φίλη μου η δρ Κάρλα Γκόρντον έκανε συμβουλευτική σ’ έναν άντρα που της είπε: “Είμαι παντρεμένος πάνω από 30 χρόνια και ο γάμος μου είναι νεκρός. Η γυναίκα μου κι εγώ δεν έχουμε τίποτε κοινό. Σπάνια μιλάμε και ζούμε χωριστές ζωές. Θέλω πολύ να χωρίσω, αλλά δεν μπορώ, γιατί εκείνη είναι υπερβολικά εύθραυστη και δεν θα μπορούσε ποτέ να φροντίσει τον εαυτό της χωρίς εμένα”.
Ένα μήνα αργότερα, η δρ Γκόρντον είχε μια συνεδρία με μια γυναίκα σε άλλη πόλη, που της είπε: “Ο γάμος μου έχει τελειώσει και δεν έχω κανένα λόγο να μείνω, εκτός από το ότι ο άντρας μου με χρειάζεται και δεν θα μπορούσε να επιβιώσει αν έφευγα”.
Καθώς η Κάρλα κουβέντιαζε περισσότερο με την πελάτισσά της, ανακάλυψε ότι ήταν παντρεμένη με τον άντρα που είχε δει ένα μήνα πριν! Και οι δυο ήταν δυστυχισμένοι, κι όμως έμεναν και οι δυο για τον άλλον, που δεν ήθελε να είναι εκεί.
Αν μια σχέση σου δεν πάει καλά για σένα, συνήθως δεν λειτουργεί ούτε για τον άλλον. Προσέλαβα κάποτε μια φίλη για να εργαστεί ως βοηθός μου. Ήρθε στη Χαβάη από τις Μεσοδυτικές πολιτείες και εγκαταστάθηκε στο Μάουι.
Μετά από μερικές εβδομάδες στη δουλειά, φάνηκε ότι οι ικανότητές της δεν ήταν κατάλληλες για τη συγκεκριμένη θέση. Βρέθηκα σε αμηχανία, αφού είχε έρθει από τόσο μακριά και είχε κάνει τόσο σημαντικές αλλαγές στη ζωή της για να δουλέψει μαζί μου.
Δίσταζα συνεχώς να της μιλήσω και προσπαθούσα να δικαιολογήσω την παραμονή της σ’ αυτή τη θέση, αλλά καθώς περνούσε ο καιρός, ήταν πια ολοφάνερο ότι τα πράγματα δεν επρόκειτο να λειτουργήσουν. Τελικά την κάλεσα να βγούμε για φαγητό και σχεδίαζα να της εξηγήσω ότι χρειαζόμουν να βρω κάποιον άλλον για τη δουλειά.
Όταν καθίσαμε στο εστιατόριο, μου είπε: “Χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε. Θέλω να σου μιλήσω για κάτι που με απασχολεί αρκετό καιρό. Νομίζω ότι αυτή η δουλειά δεν μου ταιριάζει”.
Όταν της είπα ότι σκόπευα να της πω κι εγώ το ίδιο, σκάσαμε στα γέλια. Νιώσαμε ανακούφιση. Είχαμε ξεκινήσει αυτό το εγχείρημα καλόπιστα, και δεν έφταιγε κανείς από τους δυο μας, απλώς χρειαζόμασταν κάτι άλλο. Εκείνη βρήκε μια θέση που της ταίριαζε καλύτερα κι εγώ προσέλαβα μια άλλη βοηθό που εκπλήρωνε τις απαιτήσεις αυτής της θέσης.
Στις σχέσεις, αν δεν κερδίζουν όλοι, δεν κερδίζει κανένας. Αν η επαφή σας δεν πάει καλά, μην επιμένεις σε μια μη ικανοποιητική κατάσταση. Ή άλλαξε τη σχέση ή άλλαξε μυαλά. Συνήθως μπορείς να βρεις τρόπο για να αναβαθμίσεις την κατάσταση (ή τη στάση σου απέναντί της), έτσι ώστε να νιώθουν όλοι καλά.
Μερικές φορές μπορείς να φέρεις κάποιες αλλαγές, κι άλλες πάλι χρειάζεται να φύγεις και να προχωρήσεις. Μπορείς να πεις αποτελεσματικά το οτιδήποτε – την παραίτηση από μια δουλειά, από μια σχέση ή από μια κατάσταση ζωής – με αγάπη, αναγνώριση και σεβασμό.
Ένα ειλικρινές “όχι” είναι εξίσου σημαντικό δώρο με ένα ειλικρινές “ναι”. Είναι υπηρεσία και ευλογία, τόσο γι’ αυτόν που το δίνει όσο και γι’ αυτόν που το δέχεται. Πίσω από κάθε “όχι” υπάρχει ένα “ναι”. Όταν μπορείς να βρεις το “ναι”, τότε θα έχεις το κλειδί για να κερδίσουν όλοι.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Alan Cohen “Ρούφηξε τη ζωή αντί να σε ρουφάει” από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
