Η ουσιαστική προϋπόθεση για να μη βασανίζεστε για μικροπράγματα είναι να αρχίσετε να συνειδητοποιείτε ότι πολλά πράγματα που θεωρείτε σημαντικά…δεν είναι. Απλώς αδυνατούμε να τα δούμε στη σωστή τους διάσταση.
Στα μάτια μας φαντάζουν υπερβολικά. Τα σκεφτόμαστε και τα αναλύουμε εξαντλητικά, έπειτα φανταζόμαστε το χειρότερο δυνατό σενάριο, αφήνουμε την άσχημη διάθεση να μας κυριεύσει, κάνουμε πρόβες δυστυχίας στο μυαλό μας και μετατρέπουμε τα μικρά προβλήματα σε ανυπέρβλητες δυσκολίες.
Μόλις όμως αλλάξουμε και δούμε τα πράγματα στη σωστή τους προοπτική, βάζουμε μπρος με κατεύθυνση μια πιο ήρεμη και γαλήνια ζωή.
Κάθε φορά λοιπόν που αισθάνεστε κάπως τεντωμένοι, κάνετε στον εαυτό σας την ερώτηση: «Είναι αυτό σημαντικό μακροπρόθεσμα;»
Στις περισσότερες περιπτώσεις αρκεί μόνο να θέσετε την ερώτηση. Θα επιστρέψετε αμέσως στην πραγματικότητα και θα δείτε από ένα ευρύτερο πρίσμα τα πράγματα. Ίσως μάλιστα πιάσετε τον εαυτό σας να λέει: «Ε, λοιπόν, εντάξει» και «Δεν πειράζει».
Η Κρις κι εγώ συνηθίζουμε να θέτουμε στον εαυτό μας αυτή την ερώτηση, η οποία μας βοηθά να ξεπερνάμε τα μικροπροβλήματα και να συνεχίζουμε τη μέρα μας. Και είτε ξεχάσαμε κάποια από τις υποχρεώσεις μας, είτε ενδώσαμε σε μια ενοχλητική συνήθεια, είτε λησμονήσαμε να κάνουμε κάτι που είχαμε υποσχεθεί, είμαστε σε θέση να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι το όλο θέμα δεν είναι τόσο σημαντικό και έτσι μπορούμε να το ξεπεράσουμε.
Θυμάμαι μια μέρα που η Κρις βγήκε να κάνει μερικά ψώνια. Σε μια εφημερίδα υπήρχε ένα άρθρο που ήθελα πάρα πολύ να διαβάσω.
Διαβάστε επίσης: Ιεροί Σύντροφοι: Ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους;
Της θύμισα λοιπόν τρεις φορές να μην ξεχάσει να αγοράσει την εφημερίδα. Εκείνη το ξέχασε. Πριν από δέκα χρόνια ίσως της έκανα τη ζωή δύσκολη γι’αυτή την παράλειψη, όπως άλλωστε μπορεί να συμβεί και στα περισσότερα παντρεμένα ζευγάρια. Στο μεταξύ όμως έμαθα να γελάω με αυτό και άλλα θέματα και να τα ξεχνάω επειδή είναι ασήμαντα.
Τώρα πια αντιμετωπίζω αυτά τα πράγματα ως «μικροπράγματα». Και έχω παρατηρήσει ότι από τότε που άρχισα να απαιτώ λιγότερη τελειότητα και να δείχνω μεγαλύτερη υπομονή, η Κρις ανταποκρίνεται περισσότερο στα αιτήματά μου και σχεδόν ποτέ δεν ξεχνά κάτι. Ακόμα όμως και όταν κάνει λάθη, όπως όλοι οι άνθρωποι, και πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Η Κρις με αντιμετωπίζει επίσης με τον ίδιο τρόπο. Αντί να γίνεται έξω φρενών κάθε φορά που οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με κάνουν να ξεχνώ, αλλά και κάθε φορά που δεν ανταποκρίνομαι κατάλληλα στα συναισθήματά της, μου υπενθυμίζει ότι αυτό είναι απογοητευτικό και ίσως δημιουργεί κάποια προβλήματα, δεν είναι όμως και τόσο σπουδαίο.
Για να είμαι ειλικρινής, υπάρχουν επίσης φορές που κάποιος από τους δυο μας εκνευρίζεται και χάνει την ευρύτερη οπτική του. Αλλά έχουμε μάθει ότι κι αυτό δεν είναι σπουδαίο.
Μια φίλη κάποτε μου είπε: «Αν κάποιος πεθαίνει, είναι βαριά πληγωμένος ή βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, τότε όντως το θέμα είναι σοβαρό. Αλλιώς όχι».
Κανένας από τους δυο μας δεν πιστεύει ότι κατέχει πλήρως αυτή τη στρατηγική, αλλά ξέρουμε ότι κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε κι εσείς!
Απόσπασμα από το βιβλίο των Richard Carlson & Kristine Carlson «Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα στις σχέσεις και στην αγάπη» από τις εκδόσεις Πεδίο
