Μυρμήγκι «Δράκουλας»: Το ζώο με την πιο γρήγορη κίνηση στη φύση

Μυρμήγκι «Δράκουλας» : Το ζώο με την πιο γρήγορη κίνηση στη φύση

Την πιο γρήγορη κίνηση ζώου, που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα στη φύση, ανακάλυψαν επιστήμονες.

Συγκεκριμένα, ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ζωολογίας Άντριου Σουάρεζ του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, χρησιμοποιώντας βίντεο υψηλής ταχύτητας και ακτίνες Χ, κατάφεραν να καταγράψουν την κίνηση του μυρμηγκιού Mystrium camillae κοινώς μυρμήγκι «Δράκουλας».

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, οι δαγκάνες του εντόμου αυτού, μπορούν να αρπάξουν τη λεία του με ταχύτητα που φτάνει τα 90 μέτρα το δευτερόλεπτο δηλαδή, περισσότερο από 320 χιλιόμετρα την ώρα.

Κατάφεραν επίσης, να απεικονίσουν τρισδιάστατα την ανατομία του εντόμου ώστε, να μπορέσουν να κατανοήσουν καλύτερα, πώς μπορεί να φτάνει σε τόσο μεγάλες ταχύτητες.

Δεν θα συναντήσει κανείς εύκολα αυτό το έντομο. Ζει σε μεγάλες υπόγειες κοινωνίες ή σε κορμούς μεγάλων δέντρων, σε τροπικές περιοχές της Ασίας και της Αφρικής και κυκλοφορεί συνήθως κάτω από τη γη.

Επιτίθεται αστραπιαία στα θύματά του, τα οποία σκοτώνει και ύστερα, τα μεταφέρει στη φωλιά του.

Τα αποτελέσματα της έρευνας του καθηγητή Άντριου Σουάρεζ και της ομάδας του δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών «Royal Society Open Science».

Αξίζει να αναφερθεί ότι τα μυρμήγκια που μαζί με τις σφήκες και τις μέλισσες αποτελούν την τάξη των Υμενοπτέρων, εξελίχθηκαν από τους σφηκοειδείς προγόνους τους στα μέσα της Κρητιδικής περιόδου 110 έως 130 εκατομμύρια χρόνια πριν και διαχωρίστηκαν από αυτούς μετά την εμφάνιση των ανθοφόρων φυτών.

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 22.000 ειδη από τα οποία έχουν ταξινομηθεί περισσότερα από 12.500.

Τα μυρμήγκια έχουν αποικίσει σχεδόν κάθε ηπειρωτική περιοχή της Γης. Τα μόνα μέρη στα οποία δεν υπάρχουν αυτόχθονες πληθυσμοί μυρμηγκιών είναι η Ανταρκτική και κάποια απομακρυσμένα ή αφιλόξενα νησιά.

Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα και αποτελούν ίσως και το 15-25% της βιομάζας των ζώων της ξηράς. Η επιτυχία τους σε τόσα πολλά περιβάλλοντα έχει αποδοθεί στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν οικοτόπους, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται.

 

Ενδιαφέροντα σεμινάρια και μαθήματα