“Με το σύζυγό μου έχουμε χωρίσει, έχει ήδη φύγει από το σπίτι (μένει προσωρινά στους γονείς του) και έχουμε υποβάλει αίτηση διαζυγίου.
Μεταξύ μας η κατάσταση είναι ψυχρή, αποφεύγουμε ο ένας τον άλλον και μιλάμε στο τηλέφωνο μόνο για τα τυπικά.
Συμφωνήσαμε να παίρνει τα παιδιά (αγόρια 10 και 8 ετών) κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και ενδιάμεσα Τετάρτες να έρχεται να τα παίρνει και να τα πηγαίνει στο κολυμβητήριο.
Τι στάση να κρατήσω όταν έρχεται; Να ανεβαίνει να τα παίρνει ή να κατεβαίνουν τα παιδιά κάτω;
Προχθές μικρός επέμενε να ανέβει ο πατέρας του να του δείξει κάτι στο δωμάτιό του. Εγώ δεν θέλω ούτε να τον βλέπω.
Δεν επέτρεψα να ανέβει ο πατέρας και ο μικρός έκλαψε πολύ.
Μετά από το γεγονός ο πατέρας είπε για μένα άσχημους χαρακτηρισμούς στην αδελφή μου, που κατοικεί στο ίδιο κτίριο”.
Το θέμα είναι πολύ ευρύτερο από τον τρόπο που ο πατέρας θα παίρνει τα παιδιά. Σε ένα διαζύγιο το οικογενειακό σύστημα περνά μια φάση αναταραχής μέχρι να ισορροπήσει σε μια νέα κατάσταση. Η φάση αυτή μπορεί αν είναι επίπονη για όλους.
Το ιδανικό θα ήταν σταδιακά να δημιουργήσεις μια σχέση συνεργασίας με τον πατέρα των παιδιών, έτσι ώστε να επικοινωνείτε άνετα για να ρυθμίζετε θέματα που τα αφορούν.
Εκείνος θα μπορούσε να ανεβαίνει στο σπίτι να παίρνει ή να επιστρέφει τα παιδιά και πιθανώς να κάθεται λίγο να δει κάτι που θέλουν να του δείξουν ή ακόμη και να πιείτε όλοι μαζί έναν καφέ, ώστε ο αποχωρισμός παιδιών – πατέρα να γίνει πιο ομαλά.
Προϋπόθεση όμως για όλα είναι να μην έχετε εχθρικά συναισθήματα ο ένας για τον άλλον. Ακόμη κι αν θέλετε να δείξετε στα παιδιά το αντίθετο, αυτά θα προσλάβουν την πραγματική κατάσταση.
Προτείνω λοιπόν όσο η κατάσταση είναι τεταμένη, ο πατέρας να μην ανεβαίνει στο σπίτι σας γιατί το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο για όλους.
Μπορεί να εξηγήσεις στα παιδιά πως επειδή αποφασίσατε να χωρίσετε με τον μπαμπά, αυτή την περίοδο είστε θυμωμένοι ο ένας με τον άλλον και δεν θέλετε να βλέπεστε. Οπότε ο μπαμπάς είναι καλύτερο να μην ανεβαίνει στο σπίτι. Πιστεύεις όμως πως με τον καιρό τα πράγματα θα φτιάξουν και θα μπορείτε να συνεννοείστε με τον μπαμπά για θέματα που τα αφορούν και τότε εκείνος θα μπορεί να ανεβαίνει να περνά λίγο χρόνο μαζί τους, αν κι ο ίδιος το θέλει.
Αυτό μπορείς να το εξηγήσεις και στους οικείους σου.
Στο μεταξύ, πρόσεξε την ψυχική σου κατάσταση: Μεταξύ των επιλογών:
1) Να πιεστείς να φερθείς “όπως πρέπει” και μέσα σου να έχεις καταπιεσμένα αρνητικά συναισθήματα (που σίγουρα σε βλάπτουν, κάποια στιγμή μπορεί να ξεσπάσουν και ούτως ή άλλως κάνουν κακό στα παιδιά σου).
2) Να βάλεις τα όριά σου, έστω στεναχωρώντας τους άλλους ή λαμβάνοντας κακές κριτικές,
καλύτερη είναι η δεύτερη.
Μεταξύ δύο κακών, το μη χείρον….
Απόσπασμα από το βιβλίο της Κατερίνας Τριανταφύλλου ” Όλα του γάμου δύσκολα;” από τις εκδόσεις iwrite.gr
