Η Δρ Χίλαρι Τιντλ, από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, βρήκε ότι σε 97.000 γυναίκες που παρακολούθησε επί οκτώ χρόνια, όσες ήταν αισιόδοξες είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιοπάθεια και άλλες αιτίες σε σχέση με τις απαισιόδοξες.
Οι αισιόδοξοι έχουν επίσης λιγότερες πιθανότητες να έχουν υψηλή πίεση, χοληστερίνη ή διαβήτη, γεγονός που οι επιστήμονες αποδίδουν στο ότι οι αισιόδοξοι φροντίζουν περισσότερο την υγεία τους.
Πράγματι, οι απαισιόδοξοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαροι, να καπνίζουν και να μην ασκούνται, γεγονός που δείχνει ότι όσοι σκέφτονται αρνητικά κάνουν πιο κακές επιλογές στη ζωή τους.
Ο Θάνος Μπενέτος λέει ότι οι Γάλλοι δεν γελάνε πια… Αντίθετα, για εμάς τους Έλληνες λένε ότι μας σώζει το χιούμορ.
Τα αστεία, τα ανέκδοτα, τα καλαμπούρια και τα πειράγματα που λέγονται στις παρέες, στον χώρο της δουλειάς, στα καφενεία, τα χωρατά και οι πιπεράτες ιστορίες που λένε οι γυναίκες μεταξύ τους όταν μαζεύονται για καφέ, ο αυτοσαρκασμός….είναι μέσα στην καθημερινότητα του Έλληνα.
Ο Έλληνας εξακολουθεί να γελάει με τα ίδια του τα παθήματα. Για μένα ήταν πάντα αξιοπερίεργο και αξιοθαύμαστο το πόσο αστραπιαία κυκλοφορούν ανέκδοτα για κάθε τι παράξενο, καλό ή κακό, που κυκλοφορεί ως είδηση από τα μέσα ενημέρωσης. Αυτό θα μπορούσε κάποιος να το πει ανευθυνότητα, αλλά μελέτες έχουν δείξει ότι 20 δευτερόλεπτα γέλιου αντιστοιχούν για την καρδιά με 3 λεπτά γρήγορου βάδην.
Διαβάστε επίσης: Το ελιξίριο μακροζωίας του Ιπποκράτη
Πόσες φορές έχουμε ακούσει την έκφραση «Να ‘σαι καλά, μ’ έκανες και γέλασα». Το γέλιο ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, μειώνει την πίεση του αίματος, αυξάνει την ποσότητα του οξυγόνου στο αίμα με τις βαθύτερες αναπνοές, βοηθάει τη μνήμη και τη νοητική λειτουργία και απομακρύνει το Αλτσχάιμερ.
Όχι μόνο το γέλιο, αλλά και το χαμόγελο είναι σημαντικός παράγοντας υγείας. ‘Ενα απλό χαμόγελο αλλάζει την ατμόσφαιρα και τη διάθεση, τόσο τη δική μας όσο και των γύρω μας. Λειτουργεί πιο ευεργετικά απ’ ότι ένα νόστιμο φαγητό ή απ’ την αίσθηση του οικονομικού πλούτου.
Αντίστοιχη επίδραση έχει και η θετική στάση ζωής που σχετίζεται με την αισιοδοξία. Οι άνθρωποι που είναι χαρούμενοι και κρατούν θετική στάση απέναντι στη ζωή, ζουν περισσότερο, σύμφωνα με βρετανούς επιστήμονες οι οποίοι παρακολούθησαν επί μια πενταετία σχεδόν 4.000 εθελοντές ηλικίας άνω των 52 ετών.
Ο Γκέηλορντ Χάουζερ γράφει: «Επεδή απεχθάνομαι κατηγορηματικά τα γηρατειά, σε κάθε επέτειο των γενεθλίων μου δεν γιορτάζω το τέλος του χρόνου που πέρασε, αλλά το ξεκίνημα ενός νέου χρόνου με ευχάριστες και επποικοδομητικές εμπειρίες, μια νέα δουλειά, ένα καινούργιο ταξίδι…».
Οι άνθρωποι που έχουν πλησιάσει ή φτάσει τα 100 διακρίνονται για το έντονο πάθος τους για τη ζωή, την ελευθερία και την ανεξαρτησία (δηλαδή δεν μπαίνουν εύκολα σε καλούπια και σε περιορισμούς), δουλεύουν πολύ αλλά είναι ευχαριστημένοι απ’ τη δουλειά τους, την οικογένεια και τη θρησκεία τους, χαίρονται και με τα απλά πράγματα, έχουν μετανιώσει για πολύ λίγα πράγματα, είναι ευπροσάρμοστοι στο καινούργιο και στο διαφορετικό, έχουν αίσθηση αυτάρκειας, δεν έχουν άγχη, δεν ανησυχούν για το μέλλον, δεν κατατρέχονται απ’ το παρελθόν, ζουν στο παρόν και απολαμβάνουν το σήμερα, το τώρα.
Η αισιοδοξία, το γέλιο και η θετική στάση ζωής είναι ελιξίρια μακροζωίας.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ρούλας Γκόλιου «Μακροζωία Ο Απόλυτος Οδηγός» από τις εκδόσεις Ιβίσκος
